RELATIONSHIP BETWEEN INTELLIGENCE AREAS AND INTERPERSONAL PROBLEM SOLVING SKILLS ACCORDING TO MULTIPLE INTELLIGENCES THEORY

Abstract

The aim of this research is to analyse relationship between intelligence areas and problem solving skills of the students of Faculty of Education according to multiple intelligences theory of Gardner. Research sample is composed of 311 (64.3% female, 35.7% male) students who attended the Faculty of Education. Research data has been collected through “Multiple Intelligences Scale” developed by Yeşildere (2003) and “Problem Solving Inventory” developed by Heppner and Peterson (1982). It was determined that problem solving skill perception of the teacher candidates according to the gender differentiated meaningfully according to scores of mathematical, visual, kinesthetic intelligence areas. it was found that problem solving skills of the male teacher candidates are higher than the female teacher candidates. There is a negative meaningful relation among all intelligence areas and problem solving skill perception of the candidate teachers. There is a meaningful relationship in a positive aspect between problem solving skill and emotional intelligence.

Keywords:Problem solving skills,intelligence area, Faculty of Education,candidate teacher, multiple intelligence.

REFERENCES

Abacı, R., & Baran, A. (2007). Üniversite öğrencilerinin çoklu zeka düzeyleri ile bazı değişkenler    arasındaki ilişki. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 4(1), 1-13.

Akbağ, M. (2000). “Stresle başaçıkma tarzlarının üniversite öğrencilerinde olumsuz otomatik düşünceler,transaksiyonel analiz ego durumları ve bazı değişkenler açısından incelenmesi.” Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim BilimlerEnstitüsü,İstanbul.

Baran, A. (2000). Üniversite öğrencilerinin çoklu yetenek-öğrenme stilleri ile benlik saygısı ve sürekli kaygı düzeyleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Berkant, G.H., & Ekici, G. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretiminde öğretmen öz-yeterlilik inançdüzeyleri ile zeka türleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1),113-132.

Bilge, F., & Arslan, A. (2000). Akılcı olmayan düşünce düzeyleri farklı üniversite öğrencilerinin problem       çözme becerilerini değerlendirmeleri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi,2(13),7-8.

Bozkurt, N., Serin, O., & Erman, B. (2004). İlköğretim birinci kademe öğretmenlerinin, iletişim becerileri,      problem çözme ve denetim odağı düzeylerinin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, 2, 2373-2393.

Brualdi, A. (1998). Multiple intelligences: Gardner's theory. Teacher Librarian, 26(2),26-28.

Çam, S., & Tümkaya, S. (2006). Üniversite öğrencilerinde kişilerarası problem çözme. Çukurova    Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2), 119-132.

Çam, S. (1997). Öğretmenlik formasyon eğitimi programının öğretmen adaylarının problem çözme becerisi algılarına etkisi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 56-61.

Doğan, Y., & Alkış, S. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının sosyal bilgiler derslerinde çoklu zekâ alanlarını kullanabilmelerine yönelik görüşleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 20 (2), 327–339.

Dixon, W. A., Heppner, P. P., & Anderson, W. P. (1991). Problem-solving appraisal, stress,          hopelessness, and suicide ideation in a college population. Journal of Counseling Psychology,    38 (1), 51-56.

Dow, G. T. & Mayer, R. E. (2004). Teaching students to solve insight problems: evidence for domain specificity in creativity training, Creativity Research Journal,16(4), 389-402.

Durmaz, H. & Özyıldırım, H. (2005). Fen bilgisi ve sınıf öğretmenliği öğrencilerinin kimya dersine karşı tutumları ve çoklu zeka alanları ile kimya ve Türkçe derslerindeki başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 6 (1), 67-76.

Ellis, S. & Siegler, R.S. (1994). Development of problem solving. thinking and problem  solving    handbook of perception and cognition (Sternberg, R.J.)USA: Academic Press,336–363.

Gardner, H. (1983). Frames of mind: A theory of multiple intelligence. New York:Basic Books.

Gardner, H. (1999). Intelligence reframed. New York:Basic Books.

Gardner, H.& Moran, S. (2006). The science of multiple intelligences theory: A response to LynnWaterhouse. Educational Psychologist, 41(4), 227-232.

Güllü, M. & Tekin, M. (2009). Spor lisesi öğrencileri ile genel lise öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarının karşılaştırılması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 3 (3), 247-258.

Heppner, P.P.& Peterson, C.H. (1982). The development and implications of a personal-problem    solving inventory, Journal of Counseling Psychology, 29,66-75.

Hoşgörür, V.& Katrancı, M. (2007). Sınıf ve beden eğitimi ve spor öğretmenliği öğrencilerinin baskın            zeka alanları, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 33-42.

İşmen, E. A. (2001) Duygusal zeka ve problem çözme. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 13,111-124.

Koray, Ö. & Azar, A. (2008). Ortaöğretim öğrencilerinin problem çözme ve mantıksal düşünme becerilerinin cinsiyet ve seçilen alan açısından incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1),125-136.

Kuru, E. (2001). Kinestetik zekâ ve beden eğitimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 21 (2), ss.:217-229.

Miller, M.& Nunn, G.D. (2001). Using group discussion to improve social problem solving and learning. http://proquest.umi.com/pqdqeb? Adresinden 30 Nisan 2003 tarihinde indirilmiştir.

Netto, F.& Furnham, A. (2006). Gender differences in self-rated and partner-rated multiple intelligences: A Portuguese replication. The Journal of Psychology, 140 (6), 591-602.

Oklan Elibol, F. (2000). Anasınıfına devam eden altı yaş grubu çocukların çoklu zeka kuramına göre değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Öztürkmen, B. (2006). Ortaöğretim öğrencilerinin çoklu zeka kuramına göre zeka alanlarıyla öğrenme stratejileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antep.

Özdemir, Y. (2006). 4-6 yaş grubu çocukların öğrenme sürecinde çoklu zeka teorisinin yeri. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi, Çanakkale.

Saracaloğlu, A. S., Serin, O., & Bozkurt, N. (2005). Eğitim bilimleri enstitüsü lisansüstü öğrencilerinin problem çözme ve denetim odağı düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi.17, 237-245.

Serin, O. (2006). Sınıf öğretmenlerinin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. TED Eğitim ve Bilim Dergisi, 31(142), 80-88.

Serin, U. (2008). İzmir ilinde görev yapan fen alanı öğretmenlerinin öğretme stratejive stilleri ile tercih ettikleri öğretim yöntemleri ve çoklu zeka alanları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış doktora              tezi, Dokuz Eylül Universitesi Eğitim BilimleriEnstitüsü,İzmir.

Şahin, N., Şahin, N.H., & Heppner, P.P. (1993). The psychometric properties of the Problem Solving Inventory. Cognitive Therapy and Research, 17, 379-396.

Taş, G. (2007). İlköğretim birinci kademe sınıf öğretmenlerinin çoklu zeka kuramının öğretimde uygulanmasına ilişkin görüşleri ve tutumları. Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi, Niğde.

Tümkaya, S. & İflazoğlu, A. 2000). Ç.Ü. sınıf öğretmenliği öğrencilerinin otomatik düşünce ve       problem çözme düzeylerinin bazı sosyo-demografik değişkenlere göre incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 6 (6), 143-158.

Yeşildere, S. (2003). İlköğretim yedinci sınıf matemetik konularının öğretiminde çoklu zeka teorisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.